'Zwarte magie', de titel dekt meteen de lading. In combinatie met de ietwat duistere kaft en een lugubere openingszin wordt er direct een sfeertje geschapen.
Decor: Londen, 1592.
Protagonist: Jack, een leep maar toch charmant zakkenrollertje dat zich aansluit bij de bende van Sharkwell.
Antagonist: de demonische dominee Webb, die predikt over de dag des oordeels, maar er een donkere agenda op nahoudt.
Actie: wanneer Jack op een niet zo mooie dag de verkeerde persoon berooft, moet zijn moeder dat met de dood bekopen. Het raadselachtige geheim van dominee Webb bezorgt Jack een verminkt oog een een rooddoorlopen hand, maar meer nog een allesverterend wraakgevoel jegens Webb.
Helaas heeft een dievenbende ook zijn agenda en moet Jack samen met Beth, de kleindochter van Sharkwell, bij een rijke tovenaar in dienst gaan om hem zo zijn rijkdommen te ontfutselen. Wanneer deze tovenaar vermoord wordt, blijkt Jack de hoofdverdachte en raakt hij meer en meer verstrikt in het vernuftige complot van Webb. Het is maar de vraag of hij aan de galg kan ontsnappen, want de dag des oordeels is nakende. Een gruwelijke confrontatie dringt zich op ...
Op zich is deze historische thriller die overgoten werd met een magisch sausje best onderhoudend, maar door die magie loopt het verhaal ook niet altijd even soepel. Wanneer je na een hoop ophangingen en bloederige gevechten met hellewezens geconfronteerd wordt met een goedaardig, belabberd sprekend duiveltje als helper van Jack, breekt dit de spanning compleet. Het 'ding' is ongeloofwaardig en deed ons huiverend terugdenken aan de idioot misplaatste Jar Jar Binks in Star Wars.
Ondanks goed geschetste personages - de innemende Jack, de stoere, maar kwetsbare Beth, de sluwe Sharkwell en de hatelijke Webb - in een minstens even goed geschetste historische setting, wist het boek ons niet mee te slepen. Wat volledig voor rekening is van een ridicuul duiveltje en een af en toe iets te volgestopte actiescène.
'Zwarte magie' is oké, maar niet betoverend.