Honden, in al hun groottes en diktes, met of zonder baasjes, komen uitvoerig aan bod in dit boek. Toch blijft het op de eerste plaats een kijk- en zoekboek. Er worden geen specifieke zoekopdrachten gegeven, alleen de eerste bladzijde geeft een kort stukje tekst en uitleg over wat er gaat gebeuren en waar je kunt op letten bij het bekijken van dit boek. Je volgt twee honden op hun speurtocht naar hun twee beenderen. Ze doorkruisen hiervoor gans de stad om terug te eindigen waar ze vertrokken waren.

Je moet geen liefhebber van honden te zijn om dit boek lief te hebben. Je hoeft zelfs niet graag te lezen. Enkel je ogen laten werken en je fantasie gebruiken. Het is een boek dat je in je eentje meerdere malen achter elkaar kunt bekijken. Of je kan er gezellig met anderen zoekspelletjes in spelen. De illustraties zitten boordevol humor en leuke details, zowel voor jongere als oudere kinderen. Ik denk daarbij aan de uitdrukking ‘zo baasje zo hond’ of de vijandige kat-hond-verhouding waarvan dankbaar gebruik wordt gemaakt in dit boek. Het verhaal op zich stelt niet veel voor en vooral jongere kinderen gaan op hun honger blijven zitten omdat het einde geen duidelijkheid geeft. Je ziet nergens expliciet waar de twee beenderen nu gevonden worden, hoewel je er wel een heel boek lang naar gezocht hebt.