Samen met twee bemanningsleden vergaat de vissersboot van Lena's vader. Antoine Blomme. Gepokt en gemazzeld in Oostende en zeer populair. Maar na zijn dood wordt gefluisterd dat Toine – zoals hij wordt genoemd in de volksmond – niet voorzichtig genoeg was omdat er gevaarlijk weer voorspeld was en hij toch uitvoer. Dat treft het rouwende gezin dat hij achterlaat zeer diep. Lena die haar vader verafgode gaat op onderzoek uit. Want was er niet bij het as verstrooien in zee een donkere schim onder water die de boot hevig  deed schommelen? Samen met een jongen, die verkleed loopt in een octopuspak om reclame te maken voor een bezoek aan een nieuw museum, gaat ze op onderzoek uit. 

Een rouwproces verpakt in een avonturenverhaal. Het hoofdpersonage Lena – die het verhaal vertelt – heeft nog een grotere broer en een kleine zus. Maar aan thuis zitten heeft ze geen boodschap want ze geloven niet als ze zegt dat er iets vreemds gebeurd is op zee. Daarom koelt ze haar woede op iedereen die in haar nabijheid komt. Ook omdat ze haar beste vriend, haar vader, niet terug zal krijgen: dat ziet ze aan de gezichten wanneer ze thuiskomt van haar omzwervingen aan haar geliefde zee. Akelig voelt het voor haar, maar het geeft haar de energie om naar de oorzaak van het ongeluk te zoeken samen met die vreemde 'octopusjongen'. Ze blijft geloven dat er een monster in zee zit die het vissersbootje belaagd heeft. Mooi hoe beschreven staat dat Lena op zoek gaat naar de oorzaak ven het kapzeisen van de vissersboot en op haar tocht de vrienden van haar papa ontmoet die mooie dingen over haar vader zeggen. Gaandeweg koelt haar woede en ziet ze in dat er geen monster was op zee die de oorzaak was van het ongeluk maar een opkomende storm. Uiteindelijk beseft ze dat ze haar papa nooit meer zal terug zien.

Zeevonk is een heel leesbaar verhaal over rouwen. De personages zijn naturel en overtuigend in een stijl en een taal die niet sentimenteel aandoet, maar integendeel overtuigt en ontroert. De schrijfster heeft er ook een mooi streekverhaal van gemaakt door het harde leven van de de vissers op zee te beschrijven maar ook de stad Oostende komt mooi in beeld. De titel Zeevonk komt van Zweepdiertjes die op het strand in onze contreien een fluorescerend licht geven 's avonds bij warm weer.