Een vrij prijzig, maar wel aantrekkelijk uitgegeven boekje met zo’n 85 gedichten, gegroepeerd onder acht hoofdstukken die elk een versregel als titel hebben. De poëzie van Nele Warson is gezocht, onduidelijk en moeilijk. Zinnen vloeien in elkaar over, wat de gedichten zeer muzikaal maakt, maar daartoe ontbreekt ook de interpunctie en wordt het lezen bemoeilijkt. Een voorbeeld: je stem hinkelt over mijn blad een straal zon kijkt toe hoe letters elkaar vinden ik lig dicht bij je tot een spat donkere inkt het gezicht op je ogen afsluit Het thema van de gedichten is niet duidelijk, hoewel sommige een titel dragen, zoals kosovo 1 en 2, kerkhof of riviermeisje. Allerlei aspecten komen aan bod, maar meestal heb je als lezer echter het raden naar het onderwerp. Misschien is het wel de bedoeling dat je eigen verbeeldingskracht aan het werk gaat? Nele Warson (1983) studeert in Leuven. Ze speelt toneel maakte haar debuut als regisseur.