Telkens als het volle maan is geweest, heeft hij Dolfje erg veel last van niesbuien. De niesbuien worden ook steeds erger. Het lijkt wel of hij allergisch is geworden aan weerwolven. Wanneer Opa Weerwolf op bezoek komt, wordt het vermoeden bevestigd: Dolfje heeft weerwolfhooikoorts. Jammer genoeg voor Dolfje is het erg besmettelijk. Hij moet dus proberen om uit de buurt van andere weerwolven te blijven ...  Al gauw blijkt dat hij ook Noura, zijn beste weerwolfvriendinnetje en Opa Weerwolf besmet heeft met het virus. Dolfje moet zo snel als mogelijk een medicijn vinden. Nog voor de volle maan verdwenen is, want anders ...
'Weerwolfhooikoorts' is het zestiende avontuur van Dolfje Weerwolfje. Het zijn boeken geschreven voor een jong lezerspubliek. De verhaallijn is niet echt verrassend. Er wordt een probleem vastgesteld, er wordt een oplossing gezocht en om de spanning er wat in te houden wordt die oplossing wat uitgesteld tot op het laatste nippertje. Spannend genoeg voor een jonge lezer, maar niet origineel te noemen.
Leuk vind ik de suggestie achteraan in het boek om met Dolfje Weerwolfje digitaal te gaan. Zo zijn er de e-boeken van Dolfje Weerwolfje, is er een Dolfje-game voor de iPad (helaas niet voor android-toestellen) en uiteraard ook een website met allerlei leuks. Bovendien heeft het boek een aantrekkelijke kaft met flikkerende sterrenlichtjes. Dat maakt van het boek een ‘collectors item’ voor de fans en aanlokkelijk voor verse leesbloedjes.
De tekst wordt regelmatig opgevrolijkt met een kleurrijke tekening. Dat maakt het lezen voor de doelgroep alleen maar aangenamer. Als je ’t mij vraagt, zit er achter Dolfje Weerwolfje een sterk commercieel team dat zijn doel met deze uitgave niet zal missen.
Amusant voor de liefhebbers.