Watervrees

Sien is een tiener die in haar prille jeugd al heel wat watertjes heeft doorzwommen. Figuurlijk dan, aangezien Sien een doodsangst voor water heeft. Dat is een van de trauma’s die ze in haar jeugd heeft opgelopen. Ondanks alle tegenslagen die haar pad kruisen, probeert Sien het beste van haar leven te maken. Zo gaat ze gaat elke dag plichtsbewust naar school waar ze met haar beste vriendin niets liever doet dan foto’s en filmpjes maken voor op Instagram. Een echte influencer op Instagram worden, is een van haar grote dromen. Sien heeft ook een zorgzame kant die ze maar al te graag inzet in het kinderdagverblijf Skoebidoe. Wanneer ze noodgedwongen alleen gaat wonen, wordt haar mensenkennis op de proef gesteld. Op wie kan ze rekenen en wie heeft een slechte invloed op haar?

In ‘Watervrees’ maken we kennis met Sien, haar vrienden en familie. Om te begrijpen wat Sien gevormd heeft tot de persoon die ze nu is, krijgen we hoofdstukken te lezen over het heden afgewisseld met hoofdstukken over Sien als vijf- tot achtjarig meisje. Hierdoor krijg je als lezer beetje bij beetje meer informatie over het leven van Sien. De ene choquerende gebeurtenis volgt de andere al snel op, waardoor je als lezer niet enkel verbazing, afschuw en medelijden voelt, maar ook bewondering voor de kracht en het doorzettingsvermogen dat Sien aan de dag blijft leggen. Elk hoofdstuk maakt het boek spannender waardoor het moeilijk weg te leggen is.

Dirk Bracke is al meer dan vijfentwintig jaar een populair auteur van jeugdboeken. Hij staat erom bekend allerlei maatschappelijke thema’s aan te pakken. Ook deze keer weet hij haarfijn de gevolgen van psychisch en fysisch geweld en de verwaarlozing van kinderen te schetsen. Hij geeft weer hoe gecompliceerd een relatie met iemand met borderline kan zijn. Ondanks het wrede en intense onderwerp, blijf je als lezer met een positief gevoel achter.

Dit boek is een aanrader voor lezers vanaf veertien jaar. Fans van het oeuvre van Dirk Bracke zullen niet op hun honger blijven zitten. De personages worden tot in detail omschreven, waardoor ze heel herkenbaar worden. De dynamiek tussen de personages komt dankzij rake observaties tot leven. ‘Als ik mijn hoofd naar achteren buig, voel ik dat Stevens ogen over mijn lichaam glijden. Ik ga wat rechter zitten en trek met mijn handen de zoom van mijn jurk naar beneden. Tante Gaby heeft het gemerkt. Ik vind het niet eerlijk dat haar ogen mij waarschuwen en niet Steven.’

Hoe ver wordt Sien meegesleurd in de negatieve spiraal van anderen? Is ze getekend voor het leven of kan ze haar trauma’s overwinnen?