Wat ik weet

Judith is twee jaar vermist geweest. Ze verdween uit het kolonistenstadje Roswell Station. Even later verdween ook Lotte. De bewoners dachten dat Judith er met een jongen vandoor was. Niets is minder waar. Lotte werd vermoord terug gevonden. Judith die getuige was van de moord werd een stuk van haar tong afgesneden. Na twee jaar komt ze zwaar verminkt terug in het dorp. Judith wordt niet met open armen ontvangen. Haar vader is gestorven van verdriet, haar moeder spreekt niet met haar en haar beste vriend Lucas heeft een ander meisje. Ze wordt gewoon uit de samenleving gestoten. Judith wacht een triestig leven. Ze is de steun van de familie en de gemeenschap kwijt. Ze heeft geen zelfvertrouwen meer, niemand kan haar tegen de vijandigheid van het dorp beschermen. Zelfs de onderwijzer wordt handtastelijk. Judith weet dat ze geen andere keuze heeft dan op de achtergrond te blijven en niemand voor de voeten te lopen. Ze blijft stiekem van Lucas houden. Maria, haar beste vriendin, probeert haar te leren spreken. De klanken worden stilaan verstaanbare woorden. Dit zorgt voor een enorme drive in haar leven. Wanneer ze samen met Lucas valselijk beschuldigd wordt, verbaast ze vriend en vijand door te spreken en de moordenaar van Lotte aan te duiden.
Verrassend verhaal dat in het begin moeilijk te begrijpen is. Heel veel korte stukjes tekst met flashbacks volgen elkaar op, een lawine aan emoties wordt over je uitgestort en in feite heb je nog geen idee welke kant het verhaal uit gaat. Je blijft lezen en hoopt eindelijk de samenhang te zien. Je blijft in de ban van de gebeurtenissen tot er op het einde een doorbraak komt. Het is een puzzel waarvan je elk stukje zelf moet leggen. Mooi geschreven en ontroerend boek voor adolescenten.