Waar is Warhol?
Zoals in de overbekende 'Waar is Wally'-boeken, is het de bedoeling op elk van de twaalf platen op zoek te gaan naar Andy Warhol. De scènes zijn zeer divers: van de uitbarsting van de Vesuvius in Pompeï, over de beschildering van de Sixtijnse kapel en de executie van Marie Antoinette tot Bauhaus en Studio 54. Behalve Warhol zelf, zijn er op elke plaat een heel aantal andere kunstenaars of andere bekende figuren, alsook kunstwerken terug te vinden. Achteraan krijg je voor elke dubbele bladzijde een overzicht van de figuren die er in terug te vinden zijn, een beschrijving van de plaats of gebeurtenis, en de link tussen de figuren onderling en met Warhol.
Waar een recensie het boek omschrijft als “de alternatieve geïllustreerde gids van de kunstgeschiedenis voor jong en oud” vind ik het persoonlijk vooral een rommeltje. Een rommeltje van plaatsen en gebeurtenissen waar ik geen lijn in zie. Een rommeltje van figuren, gaande van bekende gezichten tot madame Defarge, een personage van Dickens, of de broer van Michelangelo. De link naar Warhol vind ik vaak bij de haren getrokken, zoals bv. in “De houding van het Franse revolutionaire publiek vertoont griezelige overeenkomsten met Warhols overdenkingen over zijn eigen generatie, (...)”. In de illustraties stoort me de kromme verhouding tussen personages. Dit boek is niet voor kinderen, noch qua inhoud, noch qua schrijfstijl, zoals blijkt uit dit voorbeeld: “Tegen een achtergrond van hoge criminaliteit, politieke onvrede en sociale ongelijkheid schiepen Steve Rubell en Ian Schrager een eiland van hedonisme (…).”