Vos voelt zich verdrietig want haar opa is gestorven. De steun en troost van haar vrienden kunnen haar gelukkig wel opbeuren. Dit warme prentenboek biedt heel jonge kinderen op een bevattelijke manier concrete handvaten om te rouwen en met verdriet om te gaan, zoals een hangertje maken of een gedenkhoek inrichten. Die toegankelijkheid over rouwverwerking is zeker de troefkaart van dit boek. Het woord ‘dood’ – dat kinderen nog niet helemaal kunnen vatten – komt trouwens niet in het verhaal voor. Opa komt nooit meer terug en is een sterretje aan de hemel, zo wordt zijn overlijden uitgelegd.

De digitale illustraties zijn lieftallig maar niet bepaald gedurfd of vernieuwend. Zo zijn de gelaatsuitdrukkingen en bewegingen van Vos en de andere dieren eerder weinig verfijnd, een beetje statisch zelfs, en is de oogopslag bij zowat elk personage gelijkaardig. Maar dat de dieren een warme vriendengroep vormen, dat is wel duidelijk.