Vos kijkt in de spiegel. ‘Bah, wat is mijn trui saai’, zucht hij. ‘Hoezo saai?’ vraagt Haas. ‘Gewoon saai. Saai blauw’, zegt Vos. Zo begint dit grote, gekartonneerde prentenboek met Vos en Haas in de hoofdrollen. Haas vindt blauw helemaal niet saai, want blauw is de kleur van de lucht. Er ontspint zich een levendige conversatie over kleuren en kleurassociaties. Soms zijn de twee vrienden het met elkaar eens, maar soms ook niet. En wanneer ook Uil zich in het gesprek mengt, wordt het er niet gemakkelijker op. De prachtige illustraties van Thé Tjong-Khing kaderen het verhaal ergens op een picknickplaats middenin het bos. De gedetailleerde prenten die telkens een dubbele pagina vullen, sluiten nauw aan bij de tekst, maar ze vertellen ook veel meer. Het ziet er allemaal heel zomers en vooral gezellig uit. De tekst staat in een groot lettertype onder de illustraties in een witte band. Een aantal woorden zijn benadrukt doordat ze in het vet staan. Het gesprek is grappig om te volgen en bevestigt dat je over kleuren eigenlijk niet kunt discussiëren (of juist wel, maar dat leidt toch tot niets). Het boek eindigt met een leuke afsluiter, want Vos komt tot de vaststelling dat hij blauw toch niet meer saai vindt. Heerlijk om voor te lezen en om in te kijken.