Kol, poes, rat, uil en raaf wonen in een hut van vijf hoog in het bos. Elk hebben ze hun eigen hutje op hun eigen verdieping. Kol houdt vooral van pap, poes houdt het meeste van vis, rat zit uren te zappen voor de buis, uil leest liefst van al de dikste boeken en raaf houdt van een grap. Hoewel ze allen bezig zijn met hun eigen ding hebben ze op tijd oog voor mekaar. Wanneer rat ziek is krijgt hij van alle andere bewoners zoveel aandacht dat hij snel weer beter wordt. Raaf, die zijn vrienden graag in de maling neemt, wordt op zijn beurt een poets gebakken! Er is tijd om te fuiven en kol ontdekt dat ze van meer houdt dan van pap alleen. Zou rat daar voor iets tussen zitten? Die voelt het alvast kriebelen in zijn buik, hij krijgt geen hap meer naar binnen. Gelukkig weet uil raad! Dit eenvoudige gegeven van samenwonen en dingen ondernemen wordt door Brigitte Minne op een speelse manier verteld. De hoofdpersonen zijn verschillend van elkaar en hebben menselijke eigenschappen. Mens en dier werken hier extreem samen. Kol wordt verliefd op rat. Een kol is normaal een heks, maar uit de illustraties zou je ook kunnen afleiden dat kol een popje is. De onduidelijkheid hierover is echter geen bezwaar. Het geheel is luchtig. Er wordt gespeeld, gezeurd, sommigen zijn boos, ziek, teleurgesteld of blij. Alles valt altijd weer in de plooi. De meest gewaardeerde eigenschap blijkt die van het relativeren te zijn. Relativeren leidt tot tolerantie! De boodschap is duidelijk: wanneer je met velen samenwoont, moet je wat water bij de wijn doen, en dan lukt het, meer nog, dan wordt het zelfs leuk! Het verhaal is opgedeeld in kleine hoofdstukken die het samen lezen makkelijker en aantrekkelijk maken. De tekst is wel te moeilijk voor AVI-1. Hij gaat ook zonder overgang van leestekens vaak over in een dialoog. Dit is niet altijd even evident om te volgen. Elk probleem dat zich voordoet wordt door de auteur bedacht met een aanvaardbare oplossing. Ook de illustrator levert knap werk. Zijn prenten zijn visueel aantrekkelijk en compositorisch sterk opgebouwd. De collagetechniek en de tekeningen zijn complementair. Het anekdotisme waar hij mee speelt, zorgt hier en daar wel voor een ‘moeilijker begrijpbare’ prent. Het boek heeft een handig formaat en is bijzonder verzorgd uitgegeven! Een aanrader voor eerste lezers.