Tien bolle biggetjes keken naar de maan (karton)

In dit sfeervolle kartonboek volgen we tien biggetjes die ’s nachts het huis uit sluipen. Ze amuseren zich kostelijk bij het licht van de maan. De biggetjes worden achtereenvolgens bol, zot, dol, stoer, druk, mal, … genoemd, maar wanneer een wolk voor de maan schuift, zijn ze plots bang en bleek. Gelukkig komt mama hen zoeken en ze brengt hen allemaal weer naar bed. De zon komt al op...
Joke van Leeuwen zorgde voor een ritmische bewerking op rijm van dit van oorsprong Engelstalige prentenboek van Lindsay Lee Johnson. De tekst heeft quasi steeds hetzelfde tempo met af en toe een accentwijziging. Het verhaal is duidelijk, herkenbaar en bij momenten grappig.
Carll Cneut zorgde voor de prenten. Zoals steeds krijgen we een erg gestileerde look, ook bij de dieren in dit verhaal. De biggen hebben eigenlijk meer een volwassen snuit en dat is een beetje een rare combinatie, gelet zowel op de doelgroep als op het verhaal zelf dat het heeft  over kleine biggetjes. Schattig zijn ze niet, hoewel de roze en gestreepte pyjama’s toch voor een beetje kinderlijkheid zorgen. Hij heeft een aparte stijl, maar ook dit keer zorgde Cneut voor prenten vol kleine grapjes. Eén van de biggetjes sleept bijvoorbeeld de hele tijd een boek met zich mee, dat sterk lijkt op hetgeen we zelf aan het lezen zijn; in één van de buurhuizen zitten twee olifanten te tafelen en het gezicht van de biggetjes als het plots donker wordt en ze moe naar huis trekken, spreekt boekdelen.
De sfeer van de nacht werd erg goed getroffen, met veel zwart en allerlei tinten van nachtblauw in de prenten, met als contrast de geruststellende aanwezigheid van een lichtgevende volle maan!