Dit is het eerste prentenboek uit de reeks “Verhalen uit het wilde woud”. Tica de luiaard is de hoofdrolspeler in dit prentenboek. In tegenstelling tot de slome levenswijze die je zou verwachten, is Tica niet moe te krijgen. Dat zorgt voor grote ergernissen bij zijn mama, op school en bij de buren. Als Tica niet rustiger wordt, zal het gezin een andere woonplaats moeten zoeken. De luiaard doet zijn uiterste best om dat niet te laten gebeuren. Al kan hij niet slapen, hij is wel rustig terwijl hij het oerwoud in de gaten houdt. Plots valt zijn oog op het ideale “slaaphulpje”. Tica slaapt vanaf nu rustig, maar een nieuwe druktemaker maakt zijn opwachting.

Dit kleurrijke prentenboek met paginavullende illustraties is er eentje waar je naast de tekst ook de illustraties goed moet bekijken. De lezer/kijker wordt soms op het verkeerde been gezet zodat er af en toe een verrassingseffect gecreëerd wordt. Ook het einde van het verhaal krijgt hierdoor een verrassende wending. De illustrator zorgde voor leuke details voor de alerte kijkers (bijvoorbeeld het niet onmiddellijk herkenbaar maken van Tica, het wisselen van beer en broekje, …). Het wordt pas op de derde dubbele bladzijde duidelijk wie Tica eigenlijk is. Als je dan terug gaat bladeren, vind je op de twee vorige illustraties wel een mini-stukje van de luiaard terug. De tekst staat in het zwart of het wit over een stukje van de illustratie gedrukt. Sommige stukjes tekst krijgen een rode kleur. De auteur gebruikt korte krachtige zinnen. Extra beschrijvingen worden soms ook als zin geschreven.
Een leuk prentenboek voor kinderen met veel energie en moeilijke slapers.