De zestienjarige Nathan zit op het politiekantoor te wachten op ondervraging. In zijn hoofd flitsen de gedachten aan hoog tempo. Hij overloopt de gebeurtenissen van de voorbije avond, en hardt zich voor wat komen gaat. Hij overdenkt zijn relatie met Elke, die het lef heeft gehad hem uit te maken voor moederskindje, en om hem te dumpen voor een ander. Hij weegt zijn houding tegenover zijn moeder, een mengeling van ondergaan, ergenis, chantage, en toch ook wel een zeker schuldgevoel. Deze gedachten bouwen samen met een aantal flashbacks het verhaal op, in flarden. Bovendien geven ze uiteraard een gedetailleerde kijk op Nathans psychologie. Een psychologie die inspecteur Vuerinckx maar al te snel vat en waar hij handig gebruik van maakt. Dit dunne boekje slaagt er makkelijk in je in de ban te houden. Het verhaal heeft vaart, de dialogen zijn spits, en de auteur houdt er de spanning in door pas op de allerlaatste bladzijden ook het allerlaatste stukje van het verhaal vrij te geven. En hoewel je intussen nog aan erger dacht, beklemt de minutieuze beschrijving van de misdaad behoorlijk.