Sinterklaas wil zijn baard af en zijn haren kort, want de kinderen zijn bang voor hem. Hoofdpiet vindt het verschrikkelijk. Dit kan toch niet: een Sint zonder baard en met korte haren! Piet ontdekt op Sints kussen een brief van Tom, waarin het jongetje schrijft dat hij bang is van die lange baard en hij liever heeft dat de Sint ‘s nachts niet in zijn huis komt. De Sint vindt het heerlijk zonder baard en korte haren. Hij besluit dat die lange mantel, mijter en staf ook niet hoeven. Hij trekt een trui en broek aan en die kleren voelen veel aangenamer aan.

Wanneer hij met de stoomboot aankomt, herkent niemand hem. Het wordt een totale catastrofe. Op school rennen de kinderen rennen weg. In één huis vindt Hoofdpiet een brief, maar hij durft deze niet aan de Sint te geven. De Sint zit al dagenlang moedeloos in zijn hut. Wanneer Hoofdpiet uiteindelijk de brief van Tom leest, vertelt deze dat hij nu groter is en niet meer bang is van de Sint. Hij vraagt of de Sint alstublieft weer Sint wordt met een baard, mijter, staf en een mooi pak aan. Knippiet heeft gelukkig de afgeknipte baard bewaard en zo krijgt Sint zijn baard weer aangeplakt en komt alles goed. Het wordt een onvergetelijk Sinterklaasbezoek, voor de kinderen en vooral voor de Sint.

Dit verhaal is pittig en met de nodige spanning geschreven. De illustraties zijn kleurrijk en beklemtonen de spanning in het avontuur. Een voorleesboek met veel aandacht voor details, het leest prettig. Er is ook een goede karaktertypering, waarbij de Sint koppig volhoudt en de Pieten ten einde raad zijn. Als luisteraar ga je er helemaal in op. Dit verhaal kan bij kinderen, die kritisch naar de Sint kijken of zijn baard wel echt is, de twijfel wegnemen of hij wel de echte Sint is.