Als Tess op een dag bij de buurvrouw van opa op bezoek is, heeft de poes kleintjes gekregen. Tess is heel blij als ze van haar moeder eentje mag uitkiezen. Er is echter een probleem want haar vader is geen dierenliefhebber. Sinds Isa, haar poesje, er is, maken haar ouders steeds meer ruzie. De ouders van haar vriendin gaan, na een hevige ruzie, scheiden en Tess is heel bang dat ook haar ouders uit elkaar gaan. Op een dag is de ruzie zo erg dat Tess vlucht met haar poes. Ze verstopt zich bij opa in het geitenhok. Als opa haar de volgende dag vindt, heeft Tess heel veel verdriet. Ze vertelt over de ruzie. Opa legt uit dat het niet haar schuld is of die van Isa dat mama en papa ruzie maken. Ouders moeten zich volwassen gedragen. Opa wijst haar ouders erop dat ze met elkaar moeten praten. Echt praten. Een kind loopt immers niet zomaar weg. Tess' angst voor ruzie en haar onterechte schuldgevoel worden heel reëel beschreven. Later legt opa alles uit. Heel duidelijk naar kinderen toe, met heel veel gevoel! Er wordt uitleg gegeven over ieders gedrag, iedereen verklaart zijn gedrag. Papa bijvoorbeeld vindt dieren eng omdat zijn moeder bang was voor alle dieren. De mama van Tess kwam ook zonder te overleggen met die poes thuis. En hij bleef boos. Zo komen de gevoelens van Tess, haar mama en papa evenwaardig aan bod. Een heel actueel probleem wordt hier op niveau van een achtjarige uitgelegd.