Piet Stoer heeft grote bewondering voor zijn moeder, een brandweervrouw. Zelf droomt hij er ook van mensen te redden uit een brand. Wanneer er brand uitbreekt in hun eigen straat, is Piet niet te houden. Samen met zijn hond Draak glipt hij het huis uit. Het is uiteindelijk Draak die zich van zijn stoerste kant laat zien, door een knuffel uit het brandende huis te slepen. In vergelijking met het eerste boekje is de humor verdwenen, en komt er een licht moraliserend tintje bovendrijven. Waardoor er veel van de charme verloren gaat. Charme hebben de illustraties nog altijd wel, door hun naïviteit. En het blijft ook altijd toch wel een prestatie, zo’n heel verhaal in AVI-2.