Als mama en papa gaan scheiden zoekt een kind soms naar een eenvoudige oplossing om zo'n moeilijke situatie aan te kunnen. Het jongetje in dit boek vraagt zich af of het door hem komt. "Ze knuffelden vaak en maakten grapjes. Ik kroop ik er altijd bij. En nu niet meer. Waarom niet meer? Het komt toch niet door mij ...?" Dus kiest een kind voor een originele oplossing. Lijm om mama's en papa's weer samen te brengen. Maar zo'n lijm bestaat helaas niet, zegt de mevrouw van de lijmwinkel. Dan volgt er een soort brief van de ouders waarin ze zeggen: "We zullen altijd van je houden." Een opluchting voor de jongen. Hij vraagt zich nog wel af: "Krijg ik dan twee kamers en duurt dat voor altijd?" Ook weer pertinente vragen die een kind in zo'n situatie zich stelt.
De tekst is niet te moeilijk, maar op het einde wordt het een beetje melig. En waarom die tekst nu zo nodig op rijm moest staan, is maar de vraag. Het idee van de papa-mamalijm is ook wel vergezocht. Er loopt trouwens een gekartelde breuk door alle prenten tot het moment dat de brief komt. Wat moeilijk te vatten voor kleuters.