Otis is een lieve, kleine tractor die van zijn werk houdt, maar hij maakt ook graag plezier en doet dan dolle spelletjes. 's Avonds zit hij soms tevreden onder de appelboom. Wanneer er in zijn schuurtje een kalfje komt slapen, worden ze beste vriendjes. Daar brengt de komst van een grote gele tractor verandering in. De schuur is nu voor de nieuwe tractor en Otis moet buiten achter de schuur overnachten. Het kalfje mist de kleine lieve tractor, maar Otis heeft geen zin meer om te spelen. Op een dag geraakt het kalfje vast te zitten in een modderpoel. De boer probeert alles om het kalfje er uit te krijgen. Net als de boer het wil opgeven, komt Otis aangereden. Hij speelt zijn spelletje van vroeger en het kalfje bevrijdt zichzelf door hem steeds te volgen.
De tekeningen bestaan voornamelijk uit grijstinten en zijn ingekaderd. Het rood van Otis en het knalgeel van de nieuwe tractor trekken onmiddellijk de aandacht. Hoewel er vrij sombere kleuren worden gebruikt, zorgt het contrast met het witte blad waarop de tekst staat, ervoor dat de tekening uitstekend tot zijn recht komt. Op de tekeningen kan je de intense gevoelens van Otis aflezen; van een blije speels tractor zie je hem zo veranderen in een oud wrak. Een mooi detail is dat hij in het begin slechts af en toe onder de appelboom ging zitten en op het einde van het boek gaat hij vaak onder de appelboom zitten, samen met het kalfje. Het enige wat stoort, is dat Otis niet gewoon rondreed of rondpufte, nee hij moest altijd "poeferdepoefen" en dat steekt tegen na een paar keer.