Onder mijn matras de erwt

Gedichten en portretten

Dit boek heeft een uitzonderlijk voorkomen en zal niet door iedereen in de hand genomen worden. De kaft toont een deel van een gezicht dat geverfd lijkt te zijn. Schelpen omsluiten het gezicht als haren en zwarte blinkende ogen staren in het oneindige. De durvers die het boek openslaan krijgen dertig foto’s van poppenhoofden op hen afgevuurd. Sommigen kijken je indringend aan. Rond hoofden zijn doeken gedrapeerd die je bij verschillende afbeeldingen ziet terugkomen. Ofwel leg je dit boek snel weg, ofwel raak je gefascineerd en ga je de foto’s verder bestuderen. De foto’s op een rij bekijken geeft je het idee dat ze op leeftijd zijn afgebeeld. De jongste eerst, de oudste als laatste. Verder in het boek krijg je een witte pagina met de inhoudstafel. Titels als: ‘Elf treden’, ‘Acht antwoorden’, ‘Aan tafel I’, ‘Aan tafel II’, ... doen vermoeden dat cijfers, mee in de stijl, geen onbelangrijke rol spelen. Ik blader nieuwsgierig verder.

Vanaf p.18 wordt je meegenomen in de leefwereld van een pubermeisje. Aan de hand van gedichten kom je te weten wat er in haar omgaat en hoe zij met haar grote en kleine zorgen omgaat. Waarover die thema’s gaan kan je aan de inhoudsopgave al een beetje opmaken. Naast de gedichten krijgen we nog foto’s te zien van de poppenhoofden. Deze keer krijgen de hoofden hoofddeksels op maat van het gedicht. Rubberen handschoenen draperen een hoofd naast een gedicht over afwas, een krop sla staat pronkerig op een hoofd naast het gedicht: ‘Aan tafel’. De link is geweldig, soms met een laag humor, soms met een laag weemoed. Ook de gedichten dekken echt wel de lading. Je groeit mee met het meisje. Je leert haar angsten en onzekerheden kennen en hoe ze er mee omgaat. Je voelt en leeft mee en krijgt het verhaal van dit opgroeiende meisje met woord en beeld mee op een manier die je blijvend zal herinneren.

Dit alles maakt het boek bijzonder en daarom bijzonder geschikt voor sommige lezers, maar niet voor iedereen. Als je als ouder dit boek naar waarde kan schatten, geeft het een mooie kans om dit samen met je kind(eren) te lezen. De doelgroep 9+ moet wel al ervaren zijn om dit alleen te ontdekken. Achteraan krijg je een woordje uitleg van de auteur. Hij omschrijft waar die poppen vandaan komen en dat maakte mijn bewondering voor dit boek alleen maar groter. De titel suggereert een link met een sprookje. Dit is ook een sprookje, maar een realistisch. Waarin de wereld van een jong meisje niet altijd over rozengeur en maneschijn gaat, maar over verdriet, afscheid, angst, opstandigheid, vlinders in de buik, agressie, ...