Klaartje heeft een blijegezichtenboek. Daarin verzamelt ze foto’s van vrolijk lachende mensen. Omdat Klaartje zo behulpzaam is, schenkt iedereen haar graag een brede lach. Klaartjes boek is dan ook al aardig gevuld. Alleen met oma Alamo wil het niet lukken. Eigenlijk is oma Alamo helemaal geen oma en lief en aardig, zoals oma’s horen te zijn, is ze ook al niet! Toch wil Klaartje een foto van een lachende oma Alamo. Wanneer de beroemde zanger Alamo op het kasteel van de rotverwende en rotvervelende prinses komt logeren, ziet Klaartje haar kans schoon. Want is oma niet de grootste fan van de bekende kweler? Samen met oma gaat ze op stap, om zo een lach aan oma te ontlokken. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan … Dit is een leuk, fantasierijk verhaaltje dat bovendien gevuld is met een massa aandoenlijk naïeve tekeningetjes. Kinderen die niet zo graag lezen, zullen dan ook makkelijk gecharmeerd raken door die mix van tekst en tekeningen. Bovendien leest het verhaaltje enorm vlot en is het bij momenten best humoristisch. De intro waarin duidelijk wordt gemaakt dat oma Alamo absoluut geen schattig grootmoedertje is, maakt de sfeer en stijl van het boek meteen duidelijk. Niet echt iets op aan te merken dus, al is het wel overduidelijk dat de auteur héél goed de boeken van Joke van Leeuwen heeft gelezen. En dan blijkt toch maar weer eens wie de meester is! Al heeft de auteur annex illustratrice duidelijk potentieel. Nog even zoeken naar een eigen identiteit, maar als visitekaartje kan dit debuut toch al wel tellen.