Olivier is pas van het platteland naar de stad verhuisd en voelt zich eenzaam. Dat verandert wanneer hij op straat een hondje vindt met een leiband en een penning met zijn naam: Vlek. Olivier en Vlek hebben het heerlijk samen, maar omdat Vlek elke avond heimwee heeft, hangt Olivier 'Gevonden'-posters op. Stiekem is Olivier heel blij dat zijn posters geen resultaat opleveren. Op een dag vinden ze Vleks baasje terug, het meisje Robijn. Dit betekent niet dat Olivier een vriendje verliest, maar wel integendeel dat hij er eentje bij krijgt.
Het verhaal is klassiek, wat zeemzoeterig en voorspelbaar. De illustraties zijn sfeervol, maar ook wat braafjes. En ook de tekst laat zich meeslepen in meligheid, bv. wanneer Robijn vraagt of ze samen iets leuks zullen gaan doen: “Op dat moment brak de zon door. De regendruppels op de straten en de stoepen glinsterden als goud. De stad zag er prachtig uit.”