O, Boris!

Hoe een grote beer zich klein kan voelen op een nieuwe school

Als juffrouw Kloek op een dag vertelt dat er een nieuw dier in de groep komt, is iedereen erg opgewonden. Maar het nieuwe dier, Boris, blijkt niet het soort beer te zijn zoals zijn klasgenoten hem zich hadden voorgesteld. Boris is geen zachte teddybeer maar een enorme harige, enge grizzlybeer. Zijn eerste schooldagen verlopen evenmin zoals hij het zich had gewenst. Hij is gewoon te groot, te harig en te eng voor een klas vol lieflijke vosjes, muisjes, molletjes en konijntjes. Samenspelen lukt niet en de namiddag lijkt eindeloos te duren. Maar wanneer de dieren op weg naar huis worden overvallen door een gemene rattenbende verschijnt Boris net op tijd. Gelukkig ziet hij er groot, harig en vooral eng uit. Het tij keert en vanaf dan is iedereen erg blij met de grote harige enge grizzlybeer. In de tekst valt vooral de herhaling op, wat de betrokkenheid van de luisteraars bevordert. De illustraties ondersteunen consequent het verhaal in hun antropomorfe lieflijkheid. De klas en daarbij aansluitende activiteiten worden er realistisch in voorgesteld, wat de herkenbaarheid verhoogt. In zijn genre is dit een mooi prentenboek, dat goed aansluit bij de leefwereld van jonge schoolgaande kleuters.