Nocturna

Een dief zonder gezicht, een prins zonder hoop. Een ontketend kwaad.

Een boek schrijven, daar sprak Maya Motayne al over sprak toen ze vier was, en nu is het bewijs er. Met een mooie cover, die linkt met de magische – met Spaanse invloeden – wereld die ze creëerde, nodigt ze je uit in haar eigen magische land, Castallan.

De levens van Prins Alfehr – lees Alfie – en de dief Finn raken verstrengeld met elkaar. Hun verbondenheid wordt sterker wanneer Alfie duistere magie laat ontsnappen en ze moeten samenwerken om hun land en de wereld te redden. Wanneer situaties en mensen uit het verleden opduiken die de strijd nog moeilijker maken, leren Alfie en Finn elkaar en zichzelf nog beter kennen. Kunnen ze hun eigen onzekerheid overwinnen en zo samen sterker uit de strijd komen?

Het is een lijvig boek van bijna 450 pagina’s. Sommige scènes worden zo gedetailleerd beschreven dat ze heel pijnlijk, gruwelijk of emotioneel zijn. Het verhaal heeft wat tijd nodig om op gang te komen, maar eens het verhaal gestart is zijn er veel acties die het boek een goede vaart geven. De personages ontwikkelen zich ook doorheen het verhaal, ze worden sterker en leren hun eigen sterktes beter kennen.

Maya Motayne laat bij mij een verpletterende indruk achter met haar debuut. Ik krijg er bijna spijt van dat dit boek geen start is van een serie. Al vraag ik me af of dit het niet net verhaal sterker maakt. Je blijft niet achter met het gevoel dat er nog meer moet komen. Het verhaal is af, en het is goed.