Het verhaal begint in Italië, waar de zwarte kater Nero geboren wordt op een boerderij. Het leven is er zeer hard, voor zowel mens als dier. Nero is er al snel de baas en voor niets of niemand bang. Hij zet iedereen naar zijn poot. Wanneer het Duitse echtpaar Robert en Isolde in een vakantiehuisje komen logeren ziet hij zijn kans schoon om zich geliefd te maken. Zijn leven neemt dan opeens een andere wending, want ze nemen Nero en zijn zusje Rosa mee naar Keulen. Daar wacht hem een ander leven. Hij biedt bescherming aan ieder die op zijn pad komt en hij laat zich daarvoor met lekkere hapjes verwennen. Hij heeft zijn naam Don Corleone hiermee verdiend. Alle deuren gaan voor hem open, de kattinnetjes vallen voor hem en Nero wordt de Godfather van het kattenimperium. Maar van leed blijft ook hij niet gespaard. Het zou het verhaal van een Toscaans jongetje kunnen zijn. Het is zo levensecht geschreven dat de liefdesperikelen, de vechtpartijen en alle mooie momenten je meer aan een mens dan aan een kat laten denken. Deze kat is een schurk met een grote aaibaarheidsfactor (dixit Het Volk), die de klappen van de zweep kent. De tekst staat in een aangenaam lettertype, op glanzend papier, en kan op een humoristische, realistische manier de lezer boeien. Ik vind de illustraties pareltjes, fijn, sfeervol en romantisch. Ik ben allergisch voor katten maar deze heeft mijn hart gestolen.