Minoes

Minoes is een heel bijzondere dame. Ze was vroeger kat en had een leuke thuis, maar is dan mens geworden. Het is niet zo gemakkelijk om haar katse manieren af te leren, zoals spinnen, krabben, kopjes geven en een uitgesproken voorkeur voor vis. Gelukkig kan ze terecht bij Tibbe, een journalist die graag over katten schrijft. Maar zijn baas wil geen kattenverhalen, maar nieuws. Dat is niet gemakkelijk voor Tibbe, want hij is heel verlegen en durft niemand aan te spreken. Gelukkig weten de katten van Killendoorn altijd alles. Ze vertellen de nieuwtjes door aan Minoes, zodat Tibbe erover kan schrijven. Zo komen er heel wat geheimen aan het licht en daar komen natuurlijk ook wel eens problemen van.
Dit boek werd in 1970 voor het eerst uitgegeven en is ondertussen aan zijn 37ste druk toe. Behalve een film werd van het boek ook een theaterproductie gemaakt. Het beeld van de voorstelling siert de cover, maar in het boek zijn de oorspronkelijke pentekeningen opgenomen van Carl Hollander. In een eenvoudige taal wordt een origineel en gevoelvol verhaal neergezet waarin ook spanning en avontuur niet ontbreken. Samen met Tibbe moet juffrouw Minoes leren durven onder de mensen te komen. De twee hoofdpersonages groeien langzaam naar elkaar toe en het wordt steeds moeilijker voor Minoes om te kiezen of ze mens wil blijven of weer kat worden. Af en toe doet de tekst nogal Hollands aan, door de gekozen woordenschat en bepaalde gebruiken en ook door de haringman die geen onbelangrijke rol speelt in het gebeuren. Een redelijk tijdloos verhaal dat nog steeds gesmaakt wordt door jong en oud.