Milly en Molly's maandag

Het is maandag en Milly en Molly gaan voor het eerst naar school. Ze maken zich klaar en zijn een beetje ongerust over hun katten. Zouden die hen niet missen? Maar katten vermaken zich best in hun eentje en de meisjes hebben een heel drukke dag en denken niet meer aan Banjer en Tomkat. Als ze ’s avonds thuiskomen zijn er jonge poesjes. De boekjes van Milly en Molly zijn (voor)leesboekjes over normen en waarden met in elk boekje een centraal thema. 'Milly en Molly’s maandag' heeft als thema ‘accepteren van verschillen’. Althans dat is wat er op de voorpagina vermeld staat. Het thema komt echter in het verhaal niet tot uiting, want Milly en Molly doen de hele dag alles samen, identiek hetzelfde en hebben zelfs dezelfde gevoelens en gedachten. Waar zit dan het verschil? Op de eerste pagina vind je het moraliserende zinnetje “Ook al zien we er anders uit, we voelen hetzelfde!” Milly en Molly zijn op de prenten anders ingekleurd: Milly heeft een donkere huid en Molly is lichtgekleurd, maar de tekst gaat over de eerste schooldag, niet over ‘anders zijn’. Achteraan het boek staan tips over het gebruik van dit boekje, maar erg bruikbaar is dit niet. Milly en Molly zijn waarschijnlijk enkele van de zeldzame kinderen die pas voor het eerst naar school gaan als ze zes jaar oud zijn en meteen leren schrijven, blokfluit spelen en dergelijke meer. Het gegeven is echter wel herkenbaar, want de eerste lagereschooldag is hoe dan ook voor elk kind een hele belevenis, maar de dingen die het meeste indruk maken- de drukte, de grootte van de school, de vele andere en vooral grotere kinderen, een nieuwe juf, enzovoort – komen hier helemaal niet aan bod. De tekst leest vlot en aangenaam, de prenten zijn herkenbaar en vrolijk ingekleurd, maar een beetje stijf en klassiek.