Mijn tak! Mijn tak!

Op een grote tak van een heel grote boom leven mama Uil en haar kleintjes rustig samen, tot op een dag de familie Vleermuis haar intrek neemt op dezelfde tak. De familie Uil schrikt zich een hoedje als ze wakker worden en ze mama Vleermuis met haar drietallig kroost aan de andere kant van de tak zien hangen, alsof dat zo hoort. De kennismaking verloopt  een beetje stroef; de families begluren en controleren elkaar. Maar dan steekt er een storm op en de kleintjes vliegen alle kanten op. Uil- en Vleermuismama gaan hen samen zoeken. Vanaf die dag gaat alles beter en langzamerhand geraken ze aan elkaar gewoon. Ze worden zelfs vrienden. En op een mooie, heldere nacht zwermen de jongen samen uit. En de mama's ? Zij blijven voorlopig op dezelfde tak wonen en hebben elkaar.
Een mooi verhaal over verschillend zijn en heel andere gewoontes hebben. Er is geen tekst, de prenten vertellen het verhaal. In mooie blauwe nachtkleuren en prachtig getekend is dit boek een juweeltje om van te genieten. De expressieve tekeningen zitten vol humor. Hoe de twee families, die alleen hun nachtelijk leven gemeenschappelijk hebben, samen balanceren op die ene tak bijvoorbeeld wordt meesterlijk afgebeeld. Voor de kleuters een prettige kennismaking met weinig bekende nachtdieren, leuk én leerrijk.