Mijn vaders schaduw is blauw. Heel erg blauw. Alle schaduwen, van iedereen in mijn familie zijn blauw. Maar mijn schaduw is roze. 

De verhalen over genderidentiteit beginnen met de regelmaat van een klok op de boekenplank te komen, ook voor kleuters. In dit prentenboek zijn de personages nogal karikaturaal maar wel grappig afgebeeld. Hun schaduw die altijd zichtbaar is geeft wel een leuk effect, en zegt soms hoe papa en zijn zoontje zich als buitenstaander voelen. Papa haalt alles uit de kast opdat zijn kleine jongen onbevreesd zijn eerste stappen kan zetten op school.  Wanneer hij ook een jurk aantrekt, net zoals zijn zoontje, en hem naar school brengt zegt hij: "Jouw schaduw ben jij, sommige mensen zullen van je houden en andere niet. Doe je jurk aan en ga naar school. Als er iemand is die jou niet leuk vindt, dan is die persoon een sukkel...' 

Veel zinnen die nadruk moeten leggen op de gevoelens van vader en zoon zijn in vette druk gezet. Toch is er meer nodig om te leren omgaan met zoveel diverse gevoelens dan wat dit verhaal laat uitschijnen.