Het verhaal start met een papa die de trap af komt, zijn zoon groet en daarna naar buiten wandelt. Het boek verder samenvatten zou onrecht doen aan de nodige fantasie die nodig is bij het lezen. In slechts een tiental bladzijden leren we een gezin kennen en kijken we mee in het hoofd van een opgroeiend kind. Het boek kan door verschillende ogen gelezen worden, met verschillende invullingen en verschillende meningen. Misschien gaat het verhaal over afscheid nemen, misschien over kinderdromen of misschien over opgroeien … maar dat is afhankelijk van de fantasie van de lezer.

Het verhaal is kort, maar meester in veelzijdigheid. Omdat het boek om interpretatie van de lezer vraagt en de lezer aan het denken zet, is het nodig om het boek enkele keren opnieuw te lezen om de volledige betekenis te kunnen vatten. De tekeningen zijn abstract uitgewerkt in sombere, mooie kleuren en tillen het verhaal op tot poëzie. De grote tekeningen zijn kunstwerken en passen goed bij de poëtische tekst.

Hoewel het boek in enkele minuten uitgelezen is, vraagt het om een diepe reflectie. De vraag blijft hoe kinderen dit korte verhaal interpreteren en of ze er de diepere lagen in kunnen ontdekken. ‘Mijn papa kwam de trap af’ is een boek dat de essentie van een verhaal weergeeft, zonder overbodige uitweidingen. Kort, bondig en bovenal een kunstig gedicht!