Lieve kleine Rolf

'Lieve kleine Rolf' is een origineel prentenboek. Het gaat over een kleine lieve wolf die op een dag een grote boze wolf tegenkomt. Deze daagt kleine Rolf uit om te bewijzen dat hij een echte wolf is. Rolfje piept bij volle maan en slaagt er niet in om het huisje van zijn vriendje de big omver te blazen. Maar dan krijgt hij een laatste kans om zich te bewijzen: hij moet van de grote wolf zijn baasje, een oud vrouwtje, opeten. Rolf wordt héél boos en hij neemt de grote boze wolf gevangen. Nu Rolfje heeft bewezen dat hij een echte wolf is, nodigt mevrouw Bodde de grote wolf uit bij hen aan tafel. “Zul je nu nooit meer mensen opeten?” vraagt Rolf aan de grote boze wolf. “Ja goed hoor,” antwoordt deze … - om dan verder te gaan op de volgende bladzijde waarop grootmoeder en Rolf ontbreken: ”Vanaf morgen zal ik het nooit meer doen”.
De tekeningen in dit boek zijn mooi en sprekend. Het grote hoofd van de boze wolf wanneer Rolfje hem voor het eerst ontmoet, doet de lezer schrikken. Toch zijn de tekeningen niet angstaanjagend. Hoewel de vormen eenvoudig zijn gehouden, zorgen zowel het kleurgebruik als de tekenstijl voor een aangename kijkervaring.
Bizar aan dit boek is echter wel het begin en het einde. De inleiding bestaat uit een onbekende stem die via een tekstballon aan Roodkapje, de drie biggetjes, Rolf en een onbekende jongen vraagt of ze allemaal gemakkelijk zitten. Dan kunnen we beginnen. Op het einde van het boek bleek deze stem afkomstig te zijn van de grote boze wolf die dit verhaal voorlas. Is die grote boze wolf dan toch zo slecht nog niet?