Voor dit boek zijn heel wat positieve termen te vinden. Het is hilarisch, vlot geschreven, maatschappelijk relevant, modern, herkenbaar ...

In dit boek lezen we mee in het dagboek van de vijftienjarige Phoebe. Zij vertelt op haar eigenzinnige manier over haar leven bij haar meter. Omdat haar eigen moeder het te druk heeft als arts in de derde wereld, woont ze vaak tijdelijk bij Kate. Kate werkt in een tweedehandswinkel. Hier werken ook veel andere interessante personages waaronder Emma en Alex. Deze twee personages zorgen voor de maatschappelijke noot in het boek. Alex heeft het syndroom van Down. En hoewel dit in dit boek mooi wordt voorgesteld, loopt het in het echte leven toch vaak wat minder vlot. Ook de relatie die Phoebe met Emma krijgt, zal waarschijnlijk in het echte leven wat moeilijker liggen.

Toch kan ik als volwassene alleen maar aanmoedigen dat deze thema’s positief naar voren komen in een boek. Doordat alles in jeugdige taal wordt geschreven, er veel witruimte is tussen de verschillende dagboekfragmenten en er ook veel dialogen in te lezen zijn, ga je door dit boek als een trein. Enige nadeel is dat het een vertaling is. Je merkt dat dit geen Vlaams boek is door de gang van zaken op school of door woorden die niet goed vertaald zijn (bv. Ron Weasley). Maar na de zoveelste keer dat je hardop moet lachen met dit boek, vergeet je deze minpuntjes snel. Voor tienermeisjes een absolute aanrader.