De ouders van Joren zijn gescheiden. Joren woont samen met zijn mama en zijn zussen. Ze hebben het niet breed en er zijn veel schulden af te betalen. Gelukkig kan hij een beetje bijverdienen als tuinman bij de familie Woestenborg. Deze familie woont in een bijzonder groot huis. De relaties zijn vrij ingewikkeld. De strenge grootmoeder woont er samen met haar twee zonen en de tweeling Edward en Edith. De oudste, oom Fred, is taxidermist. Oom Tanguy, een nakomertje van vijfentwintig, is haar favoriete zoon. Hij heeft een nieuwe vriendin Gisèle. Ook zij verblijft in het huis. Joren ontdekt onmiddellijk dat het een bizarre familie is. Zijn oog valt op kleindochter Edith, die regelmatig voor een raam verschijnt maar niet naar buiten komt. Ze lijkt sprekend op haar broer Edward die bij Joren in de klas zit. Edward is de sleutel om dichter bij Edith te komen. Edward is een vreemde, stuntelige jongen met weinig vrienden. Oom Fred betaalt Joren om samen met Edward graffiti te spuiten, in te breken in een leegstaande fabriek met de bedoeling om Edward stoerder te maken. Hij is immers het liefste kleinkind. Hij is een jongen en dus meer geschikt om de bloedlijn van de Woestenborgs voort te zetten. Vrouwen blijken niet belangrijk te zijn in deze familie. Wat grootmoeder niet weet is dat Edith regelmatig in de kleren van Anna kruipt. Anna was een tante van grootmoeder. Ze is geboren in 1913 en gestorven in 1937. Ze leefde in hetzelfde huis, maar grootmoeder zwijgt in alle talen over Anna.

Joren en Edith groeien steeds dichter naar elkaar toe. Joren beseft niet welke geheimen Edith voor hem bewaart. Samen gaan ze op zoek naar de geheimen van de familie Woestenborg. Wie was Anna en de schilder Anton op wie ze verliefd bleek te zijn …

Het verhaal is vrij ingewikkeld. Je moet dit boek heel aandachtig lezen, anders mis je de samenhang. Het duurt even voor je ‘in’ het verhaal zit. Naarmate je vordert, krijgt het verhaal meer spanning en wordt er veel duidelijk. Het wordt wel minder geloofwaardig. Het verhaal start met een proloog (toen) van slechts twee bladzijden. Dan volgt de rest van het boek (nu).

De auteur brengt in dit boek een heel vooruitstrevend thema naar voor, namelijk transgender. Dit thema wordt al van bij het begin aangehaald. Daardoor weet je als lezer meer dan het hoofdpersonage Joren. De titel is goed gekozen. Edith vergelijkt haar identiteitscrisis met koorddansen. Ook andere thema’s zoals armoede komen aan bod. Maar hier wordt niet direct een oplossing voor geboden. Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Joren en Edith. Joren is een sympathieke jongeman. Hij wordt verliefd op Edith en zoekt via haar broer Edward toenadering. In de verhaallijn van Edith kom je het meest te weten over de familiegeheimen.

De schrijfstijl is vlot. De woordkeuze is eenvoudig. De zinnen zijn kort en er wordt veel gebruik gemaakt van dialogen. De personages worden sterk uitgewerkt. Er wordt aandacht besteed aan emoties zoals verliefdheid, identiteitscrisis.  Wendy Stroobant is een schrijfster die vooral bekend is om haar historische romans. Koorddansen is een verhaal met een hedendaags thema met verwijzingen naar het verleden. Toen was het thema transgender nog helemaal niet aanvaard. Wat zal de reactie van Joren zijn wanneer hij de waarheid ontdekt?