Dit boek weet de koloniale geschiedenis van Congo op een toegankelijke manier te brengen voor kinderen. Dat gebeurt via het personage Kimia. Wanneer Congo een Belgische kolonie wordt, is Kimia zes jaar. In een fictief verhaal vertelt ze hoe zij de periode beleeft. Fictie en non-fictie wisselen elkaar daarbij af, wat dit boek een pareltje maakt.

De tijdlijn start met een historisch kader van vóór 1884. Vervolgens lezen we hoe Leopold II in zijn paleis te horen krijgt dat Congo voortaan van hem is, terwijl Kimia in Congo nog onbezorgd van haar kindertijd geniet. Daarna volgt een theoretische toelichting over het verdrag van Berlijn. In het volgende hoofdstuk ervaren we door Kimia’s ogen de aankomst van de bezetter. Van dan af zien we door haar beleving hoe Congo voor de oorspronkelijke bevolking verandert in een ware hel.

De non-fictieve pagina’s tussendoor geven objectieve maar toegankelijk geschreven informatie. Het verhaal van Kimia eindigt wanneer ze 81 jaar is, bij de onafhankelijkheidsverklaring van Congo. Het boek besluit met een tijdlijn die loopt van na de kolonisatie tot vandaag, en duidelijk maakt dat het verleden nog steeds diepe sporen nalaat. Congo is nog altijd niet hersteld van wat Leopold II en de Belgische staat hebben veroorzaakt.

Na het lezen van dit boek kan niemand eraan voorbij: de koloniale periode vormt een van de donkerste bladzijden uit de Belgische geschiedenis.