Ik duik in mijn boek

Dit boek biedt aan aanvankelijke lezers een grote greep uit korte woorden (tot vier letters) aan. Woorden worden gecombineerd met illustraties. Zo vormen onbekende woorden geen probleem omdat de prent alles verduidelijkt. Er zit geen verhaallijn in en ook geen echte structuur. Wel worden er ‘thema’s’ gevormd. Die beslaan dan twee hele pagina’s. Aanvankelijk zijn deze thema’s duidelijk: wat eet ik, wie is dat, hoe heet mijn dier, enz. Soms kan het ook verwarrend zijn. Zo heb je een prent met een etalage van een kledingwinkel. Allerlei kledingstukken worden benoemd: schoen, pet, jas, hoed, … Maar er staat ook een illustratie van een das (het dier) bij met de benoeming “das”. Een leuk grapje maar snappen kinderen dit? Ook zijn het vaak stereotiepe beelden: de boer met zijn blauwe salopette en strohalm tussen zijn tanden, de boef met een masker en een grote zak over de schouder, de boef met een gestreept plunje en aan één voet een zware bal met ketting, … De illustraties zijn vrolijk en kleurrijk en onmisbaar bij de woorden.De algemene indruk is eerder rommelig. De woordkeuze is niet echt gericht of doordacht. Het lijkt allemaal nogal willekeurig gedaan. Op zich is ‘Ik duik in mijn boek’ wel een leuk kijkboekje, maar het mist wat structuur en doordachtheid. Misschien een leuk cadeautje voor een beginnende lezer, maar veel zal het niet kunnen bijdragen aan de leeservaring.