Iedereen krijgt klappen

Het boek begint met het einde van het verhaal: de zeventienjarige Taha, die in een caravan in Frankrijk woont. Vanuit dat perspectief gaat hij via herinneringen, flashbacks zijn verhaal vertellen.
Taha groeit op in Veelo. Een niet al te grote stad, maar waar drugs aan de lopende hand worden verhandeld. Taha zelf heeft al een rommelige jeugd achter de rug. Zijn sterke karakter laat hem toe met zijn labiele moeder te breken. Via zijn bokstrainer kan vindt hij een goedkoop appartement.
Sinds hij gestart is met boksen is Taha - hij wordt liever Mr.T genoemd - vastberaden om zijn criminele verleden achter zich te laten. Hij kijkt enorm op naar zijn trainer, Mickey. Deze vervangt gedeeltelijk zijn afwezige vader. Door het boksen en door Mickey krijgt Taha langzaam maar zeker weer vat op zijn eigen leven. Door een ongeluk verliest hij echter zijn hand èn het uitzicht op een mooie bokscarrière. Toch laat hij zich door deze grote tegenslag niet van zijn stuk brengen. Taha richt een organisatie op tegen de drugscultuur in Veelo. Spijtig genoeg kent deze organisatie na een goede start een slecht einde. Taha wordt misbruikt en verraden door vriend en vijand.
Dit is een beklijvend verhaal waarin je je aangesproken voelt door de vertellersstem van de jongen zelf. Gevoelens van verlies, bedrogen worden, wantrouwen, onmacht, hopeloosheid, ... beleef je mee gedurende het hele verhaal. Boudou geeft via het verhaal zijn visie op de multiculturele samenleving zonder boe of ba. Met hier en daar wat droge humor, krijg je een realistisch relaas, dat een vrij onvoorspelbaar einde kent. Ondanks de tegenslagen die hij tegenkomt, blijf je de optimistische levensdrang van Taha voelen. Zelfs op het einde van het verhaal. Ik hield wel van de directe stijl van Boudou, al kan het voor sommigen nogal droog overkomen en aldus vervelen. Mij heeft het alleszins geboeid!