Het prinsessenboek voor lieve meisjes

Nog een boek van Schröder en Busser, het zoveelste. Maar ze lijken hun gewone patroon wel te doorbreken. Ten eerste door de samenwerking met Hanneke de Jager, de illustratrice die al hoge ogen gooide met haar collages, samengesteld uit diverse materialen. In een prinsessenboek past haar stijl perfect, alleen is het jammer dat er zo al eentje bestond. Wat ook een minder punt is, is de uitvoering van de illustraties. Die zijn echt somber weergegeven, met een soort grijze filter in de foto's, of zo lijkt het toch. Dit geeft de leuke prenten een amateuristisch tintje. Ook jammer van de cover, die is even somber grijs uitgevoerd en nogal chaotisch gelayout. Het verhaal over pesten werd in rijm opgesteld, wat al gauw geforceerde combinaties oplevert ("er hangt echt ontzettend veel leuks in mijn kast en ik weet zeker dat jij alles past"). Roos is jarig en krijgt een echt prinsessenfeest. Na een tijdje verandert het perspectief heel plots naar Karlijn, een iets minder gegoed meisje in de groep. De overgangen van prinses naar pesten naar armoede naar de oplossing zijn nogal bruusk en een beetje bij de haren getrokken.
Jammer dat de samenwerking met een illustratrice als Hanneke de Jager het verhaal niet op een hoger niveau kon tillen. Een gemiste kans.