Heksengedoe

Sophie vindt Mythica maar niks. Haar ouders zijn wild van het spookachtige dorpje, maar Sophie kan de schoonheid er niet van zien. Wanneer ze dan ook nog het slachtoffer wordt van vreemde gebeurtenissen en een niet te verklaren hoofdpijn, is er voor haar de lol helemaal af. Op school slaagt ze er gelukkig in om vriendschap te sluiten met de tofste meisjes van de school. Natuurlijk had Sophie nooit verwacht dat deze coole meiden wel eens heel anders konden zijn dan ze zich had voorgesteld. Na een tijdje blijkt dat Mythica zijn naam niet gestolen heeft en dat Sophie, samen met haar vriendinnen, de nieuwe heksencoven van de stad vormt … Hierna volgt een strijd tegen het kwade, waarbij magie de boventoon voert. De schrijfster leidt je vlotjes door het verhaal. De spanning wordt stapsgewijs opgebouwd en dan verwacht je een knallend einde … Dat valt tegen want op de laatste bladzijden stuikt de spanning ineen als een kaartenhuisje, wat voor een erg ‘mager’ einde zorgt. De coven overwint het kwade op een wel zeer eenvoudige manier. Een beetje meer magie was hier welkom geweest …