Hé, wie zit er op de wc?

O o, wat is de nood hoog! Beer moet dringend naar de wc, maar die is bezet ... en blijft bezet. De rist wachtenden wordt langer en langer, want een hele beestenboel wil gebruik maken van de wc. Wanneer giraf suggereert dat ze ook nog op het potje kunnen, wordt dat op afgrijzen onthaald; ze willen enkel de echte wc! Als ze het bijna niet meer kunnen ophouden, wordt er eindelijk doorgetrokken en komt er een klein jongetje uit de wc. Hij poneert doodleuk dat hij heel lang moest plassen, daarna heel goed zijn handen moest wassen en tja, hij heeft ook maar even zijn boek uitgelezen. De dieren horen het maar amper, want ze willen nu allemaal naar de wc.

Als je prentenboeken gaat onderverdelen naar thema, wordt het thema potje/wc niet bepaald stiefmoederlijk behandeld. We willen het woord ‘verzadigd’ niet in de mond nemen, maar er zijn originelere onderwerpen om je als auteur aan te wagen. Leuk dus dat van Straaten toch nog een verfrissende invalshoek heeft weten te vinden. Door het rijm laat het boek zich vlot voorlezen en de tekeningen zijn lekker speels. Maar misschien is de boodschap - groot of klein, dat laten we in het midden - van dit prettige prentenboek wel dat het heerlijk rustig lezen is op de wc. Even aan denken dus als de toiletdeur wat lang gesloten blijft ...