Een nieuwe reeks is geboren: Goof. Goof is een gemene gans. Hij is lid van het Gemeenste Ganzen Genootschap. Meer nog, hij werd zelfs al acht jaar verkozen tot de gemeenste gans ter wereld. De andere gemene ganzen houden zich bezig met acties zoals: golfballen in nesten leggen, oude vrouwtjes verplichten om hun boodschappen te dragen, bijten, luid dingen zeggen die nergens op slaan … Goof gaat nog een stapje verder. Hij laat o.a. muizen de lucht in vliegen met een ballon, drukt 100 keer op de oversteekknop zonder over te steken en laat de andere gemene ganzen dingen uitvoeren die ze zelf aan anderen opdroegen. Je kan het je zo gek en gemeen niet bedenken of Goof heeft het bedacht.
Maar wanneer biggetje Anton zijn nieuw slachtoffer wordt, draait het al snel anders uit. Anton laat zich niet zo snel van de wijs brengen en gaat op zoek naar de gans die achter het gemene gedrag schuilt. Anton geeft Goof een bloem. Goof weet niet direct wat de bedoeling er van is. De bloem blijft door zijn hoofd spoken en zijn gedrag wordt tegen zijn zin ook een heel stuk milder. Goof wilt erachter komen waarom Anton die bloem gaf, maar de antwoorden die Anton geeft, brengen Goof nog meer van de wijs. Hoe kan het dat iemand aardig is tegen zo’n gemenerik? De eens zo gemene Goof wordt gaandeweg wat liever. Als lezer krijg je er zelfs wat sympathie voor.

Alex Latimer zorgde voor een humoristisch verhaal dat makkelijk wegleest. Weinig tekst, veel illustraties. Het is iets tussen een strip, een prentenboek en een graphic novel in. Ongetwijfeld slaat het aan bij kinderen vanaf een jaar of zeven. Tussen al de gemeenheid en humor door is er ook plaats voor een mooie boodschap.

De illustraties en het gebruikte kleurenpalet (rood/zwart/wit) spreken boekdelen. De agressie spat ervan af, maar wel op een humoristische manier.

Een grappig boek voor jonge lezers! Benieuwd naar deel 2!