Floor bedenkt zo haar eigen regeltjes. De juf is jarig en Floor besluit niet alleen de stoel van de juf te versieren maar de hele klas, en vervolgens het hele schoolgebouw. Gelukkig komt dit net goed uit: de versiering blijft hangen voor de braderie volgende week. Floor komt er dus goed vanaf. Floors moeder belooft aan haar vriendin dat Floor samen met haar broer bruidskinderen zullen zijn. Maar Floor kent die vriendin amper en vindt dit niet leuk. Floor krijgt het idee om haar mama dan maar in te schrijven als vrijwillige begeleider van een reis met gehandicapten, samen met die vriendin van haar. Dit is regel 3 van Floor: je moeder mag nooit zomaar iets beloven aan iemand die je bijna niet kent. Regel 7 zegt dat oude vrouwtjes nooit mogen liegen, ook niet als ze heel vergeetachtig zijn. Floor wordt door een oudje immers onterecht beschuldigd van diefsta .Het boek is een bundel van veertien regels van Floor. Elk hoofdstuk is een regel die Floor invoert. Elke regel, door Floor zelf bedacht, spreekt tot de verbeelding. Floor zet de wereld naar haar hand met al haar zelfgemaakte regels. Met humor wordt elke regel uitgelegd aan de hand van een anekdote. De tekst wordt meermaals onderbroken door een grappige zwart-wittekening. Er is geen samenhang tussen de verschillende regels en een chronische verhaallijn ontbreekt dus. Je kan rustig af en toe een stukje over Floor lezen.