Wanneer Emma uit het ei komt, is er geen kip die er aandacht aan besteedt. Zelfs haar moeder heeft het te druk met ruzie maken en discussiëren welke eieren de mooiste zijn: de witte of de bruine. Het gaat van kwaad naar erger: de kippen letten niet meer op hun eieren en allerlei dieren maken daar gebruik van om ze te stelen. Emma kan het niet meer aanzien en gaat te rade bij de haas. Samen beslissen ze om de kippeneieren te verven zodat niet langer te zien is of ze wit of bruin zijn. De boer is in zijn nopjes; de haas brengt de beschilderde eieren naar de klanten en de boer verdient er goed geld aan. De rust keert terug in het kippenhok, zeker wanneer de kippen van de boer een kleine zwartwit-tv cadeau krijgen ... Mooi, eenvoudig verhaaltje over banaal gekibbel en verzoenend optreden. De inhoud van het verhaal is herkenbaar voor kleuters en leuk om voor te lezen rond de paasperiode. Maar het geheel komt wel braafjes over. Het taalgebruik is duidelijk en eenvoudig. De zinnen zijn niet te lang en de woordkeuze is aangepast aan kleuters. De paginavullende illustraties zijn uiterst klassiek te noemen maar vaak wel grappig: de inrichting van het kippenhok, de manier waarop de kippen thee zitten te drinken op een sofa of samen tv zitten te kijken. De lichaamstaal en de mimiek van de ruziënde kippen zijn ook goed getroffen. Een meer eigentijdse manier van illustreren zou dit prentenboek op een hoger niveau hebben getild.