Emma, een muisje, geniet van haar rustige leventje onder de grond, samen met haar familie. Ze trekt zich weinig aan van de verrassingen die haar papa meebrengt uit de buitenwereld (een blik, postzegels, een muziekband, een wandelende tak). Tot papa op een dag een reuzengrote verrassing meebrengt, nl. een eekhoorn. Emma twijfelt of het wel een eekhoorn is. Nochtans heeft het dier ook een lange, harige staart. Emma maakt zich zorgen. Ze kan niet slapen. Maar papa wuift haar zorgen weg. Hij blijft er bij dat hij een eekhoorn meebracht. Een tijdje lijkt alles inderdaad oké. Tot op een dag de eekhoorn er echt niet goed uitziet. De eekhoorn eet niet en lijkt eenzaam. Papa gaat op zoek naar vriendjes voor de eekhoorn. Als dat maar goed komt ...

Zowel de tekst als de lay-out zijn eenvoudig. Het verhaal werd mooi vertaald, met veel aandacht voor het taalgebruik. De korte, duidelijke tekst is meestal onder de illustratie gedrukt. Soms wordt de tekst extra benadrukt op een volledig witte achtergrond. De humor is verrassend origineel. Zonder het in de tekst te verklappen, wordt in de illustraties duidelijk wat er fout loopt. De kleuter zal snel doorhebben dat het niet klopt. Ook wanneer papa de postzegels ophangt als z'n nieuwe kunstcollectie, kan je als ouder een glimlach niet onderdrukken. Het lijkt of het verhaal zich in de herfst afspeelt omwille van de warme rood-bruine tinten. Je voelt de gezellige, warme familiesfeer in de illustraties. De illustraties zijn zo duidelijk dat de tekst soms overbodig wordt. Een aanrader voor jong en oud.