Elfenblauw

Sander woont met zijn oom Brendan in een omgebouwd treinstel. Zijn ouders heeft hij nooit gekend. Het enige aandenken dat hij heeft, is een gouden amulet met vreemde tekens erop. Zijn oom Brendan heeft een vreemde hobby: hij smeedt zwaarden én kan ermee omgaan als de beste. Bovendien brengt hij Sander de kunst van het zwaardvechten bij. Hun leventje kabbelt verder, totdat Sander een elfje ontmoet, een elfje dat bovendien iets te maken blijkt te hebben met de amulet. En dan gaat het snel: er duikt een demonische zwarte ruiter op die Sander en Brendan naar het leven staat. Sander kan ontsnappen, en de elfjes wijzen hem de weg naar een poel in de kelder van een verlaten fabriek. Die poel blijkt een poort te zijn naar een andere wereld… Sander is de langverwachte kroonprins, die, zoals de legende het wil, Cyndrië van de tiran Farlag zal bevrijden. Hij maakt kennis met Taryn, een jongen van zijn leeftijd, en met diens meester Caldric. Samen trekken ze de wereld in, op zoek naar Astraea, de heks die hen in de strijd tegen Farlag zal helpen. Hun groepje wordt vervolledigd door Berik de kabouter en Vonkje, een jonge draak. Astraea zet hen op weg naar het kasteel van Farlag, waar de ultieme strijd tussen goed en kwaad gevoerd zal worden. En het is erop of eronder, een middenweg is er niet. Dit is een vlot, goed geschreven en spannend fantasyverhaal, met alle noodzakelijke ingrediënten om dit voor de liefhebbers tot een waar festijn te maken. Het is aangenaam om te lezen, en soms is het best moeilijk om het weg te leggen, want je wil wel weten op welke manier de goede afloop bewerkstelligd zal worden. Alleen, er is weinig nieuws onder de zon: een verdreven koningszoon die de tiran zal verslaan, een (mooie) heks die hem daarbij helpt, een strenge leermeester, een goede vriend, de reis naar het kasteel, de vreemde wezens, avonturen onderweg … een zoveelste variatie van een gekend verhaal. Alleen Sanders karakter wordt goed uitgewerkt, alle andere personages zijn vrij stereotiep en worden enkel gekarakteriseerd in functie van het verhaal. Caldric maakt wel enige evolutie door, maar die is erg voorspelbaar. Kortom, dit is aangenaam leesvoer voor een luie namiddag, waarbij je niet al te veel hoeft na te denken. Jongeren zullen dit zeker aangenaam vinden.