Wanneer Otter, Eend en Egel uit varen gaan, besluiten ze Pad mee te vragen. Pad reageert opgelucht zodra ze voor zijn deur staan. Het is immers zijn verjaardag en even was hij, terecht, bang dat het drietal hem vergeten was. Schijnbaar argeloos proberen ze hun vergetelheid te verbergen. Eend neemt een lampenbol, draait hem om en nodigt iedereen uit om te raden wat er in zijn glazen bol te zien is. Otter en Egel geven niet de indruk het spel meteen te begrijpen en Pad maakt zich zorgen over het geschenk dat hij zal krijgen. Een rode pen misschien? Eend zorgt voor de geruststellende wending. "Ik zie, ik zie en het begint met een ffff" vormt de aanleiding voor het bedenken van een volledige feestmaaltijd. Dat vindt Pad heerlijk en hij bedankt dan ook iedereen die heeft meegeholpen om deze heerlijke feestmaaltijd voor hem te raden. Ze varen langs weilanden en spelen intussen het spel 'ik zie ik zie wat jij niet ziet'. ’s Avonds zitten ze bij Eend en nadat iedereen heerlijk heeft gegeten krijgt Pad de rode pen die hij eerder in de glazen bol meende te zien. Eend beslist dat hij hem mag houden, maar wanneer hij jarig is, wil hij de pen graag weer terug. Daar heeft pad geen probleem mee. Voor hem was dit een ongewoon heerlijke dag. En daar stemt iedereen graag mee in. Samen met de eerder verschenen delen over Eend en zijn gezelschap sluit dit deel aan bij de kleutermethode van Schatkist die op een aantal scholen wordt gebruikt. Op een speelse manier komen kleuters hier in aanraking met het rijmgegeven. Dit boek kan ook los van deze methode gelezen worden. De dieren, die Harmen van Straaten door middel van een paar trefzekere lijnen tot leven brengt, hebben elk een eigen karakter. Tegen een sfeervol geschilderde achtergrond bieden hun kleine belevenissen voor kleuters een grappig verhaal. En misschien zijn er wel een aantal luisteraars die samen met de voorlezer het leuk bedachte complot doorzien.