Een huis vol boeken

Vier snoezige dierenvriendjes houden van boeken. Ze lezen altijd in eenzelfde dik verhalenboek dat ze al hebben van toen ze klein waren. Ze willen graag eens een ander boek hebben. Op hun zoektocht vinden ze onder de struiken een boek. Het is een prachtig verhaal, maar ze kunnen het zelf niet houden. In het boek staat vermeld dat het boek aan Beer toebehoort. Beer heeft zijn huisje in de stam van een heel dikke boom, maar hij is er niet. De diertjes gluren naar binnen en zien een huis vol boeken. Wanneer Beer thuiskomt, vindt hij het eerst niet fijn dat de dieren in zijn boeken gesnuisterd hebben. Dan bedenkt hij dat samen lezen wel leuk is en maakt hij van zijn huis een boekenhuis waar alle dieren welkom zijn.

Op zich is dit een leuk verhaal dat boeken in de aandacht brengt bij jonge kinderen. Het verhaal is lieflijk verteld, maar alles komt klassiek en gewoontjes over. De vertelstijl is primair eenvoudig en voelt rudimentair aan. Je mist als verteller een warme, beeldrijke en creatieve taal, vooral omdat het hier om boeken gaat. De illustraties in zachte pasteltinten ogen lieflijk. De diertjes zijn niet waarheidsgetrouw weergegeven, ze lijken eerder statische knuffels. Ze hebben weinig expressie in hun houding en ook hun emoties zijn slechts summier zichtbaar. Alle illustraties zijn in een wazige romantische sfeer ondergedompeld. Er zijn weinig kleurschakeringen die voor diepte zorgen, waardoor het geheel vlak overkomt. Dit prentenboek biedt uiteraard wel mogelijkheden om met kleuters aan de slag te gaan en iets te doen rond het thema 'boeken' in de bibliotheek, thuis of op school.