Alexander houdt net als zijn vader van duiven. Hij heeft net een witte duif gekregen: Blanche. Wanneer Alexander haar de eerste keer laat uitvliegen, is hij bang dat ze niet zal terugkomen. Hij staat haar steeds op te wachten en rammelt met de bus zaadjes om haar te lokken. Soms loopt hij er een blokje voor om. Zo komt Alexander in contact met Jubes. Hun liefde voor duiven brengt hen samen. Jubes woont achter de muur van een oude kazerne en mag nooit naar buiten. Na een tijd gaat Alexander wel over de muur en door de verboden deur. Hij wordt Jubes' verkenner in de buitenwereld, vertelt hem er van alles over. Jubes mag alleen gecensureerde boeken met zwarte strepen erin lezen. Zijn familie heeft een fabriekje van zoute drop. Alexander komt meer te weten over Jubes' geheime leventje binnen de muren. Ze worden betrapt, maar Jubes geeft niet op. Hij wil zelfs eens naar buiten... Heel spannend jeugdverhaal dat je in één ruk uitleest. De kennismaking tussen Alexander en Jubes is een openbaring voor allebei. Jubes, die in een soort sekte, De Ark, woont, is nieuwsgierig naar de buitenwereld en Alexander, die steeds een voorbeeldige jongen geweest is, volgt ditmaal zijn hart. De mooie vriendschap is voor Alexander belangrijker dan de straf die hem te wachten staat. Het zet hem ook aan het denken over de muur van regels waarachter hij zelf gevangen zit. Het is een helder geschreven en spannend verhaal, niet alleen door de ongewone situatie waarmee het hoofdpersonage geconfronteerd wordt, maar vooral door de vragen die het bij hem - en de lezer - oproept en de dilemma's waar Alexander zich voor geplaatst vindt. De lezer moet zelf een en ander aan elkaar knopen, zijn eigen conclusies trekken. Niet alles wordt voorgekauwd of uitgelegd. Dit boek biedt een rijke leeservaring, die toch al haalbaar is voor tienjarigen.