Na het tedere kartonboekje 'Kom bij mij', verscheen van de Japanse Komako Sakai ook het voorlees/prentenboekje 'Doosje open dicht'. Net zoals in het vorige boek hebben we hier een meisje in de hoofdrol. Het meisje Doosje is erg eigenwijs en haast mysterieus. De inleiding van het boek stelt dat grote mensen het meisje Doosje noemen omdat er veel in haar verstopt zit. Alleen soms gaat Doosje open en kan je kijken wat er in haar zit. Het boekje bevat een aantal korte verhaaltjes over Doosjes belevenissen. Meteen in het eerste verhaal blijkt hoeveel fantasie Doosje wel heeft; een speelgoedtrein wordt een razende trein, de lucht knispert van de hitte.
Ook voor dit boekje werkte Sakai met zachte potlood en penseelstreken. Het meisje is het toonbeeld van een schattig klein meisje en heeft zelfs iets weg van Gijs Haegens Tiny, in een miniversie. Anders aan dit boekje is de collagetechniek die werd gebruikt; met donker kaftpapier en af en toe wat rood en groen, stelde Sakai hoogst originele prenten samen.
Ergens kan ik me niet van de indruk ontdoen dat het geheel een droevige sfeer ademt. Het eerste verhaaltje gaat over een nachtmerrie, in een aantal verhalen is Doosje ook echt verdrietig of boos. Doosjes broze uiterlijk bevordert deze indruk alleen maar; de prenten zijn tegelijkertijd teder en mooi, maar je hebt het gevoel dat je alles voorzichtig moet lezen.
Komako Sakai bracht ook dit keer een prachtig boek, maar echt opgewekt word je er niet van. Je zou kunnen stellen dat kleuters die meelezen iets kunnen bijleren over hun eigen verdrietjes en boosheid. Stille, verlegen kleutertjes herkennen zich allicht in het timide meisje Doosje. Geen eenvoudig of populair boekje, maar mits de nodige begeleiding een juweeltje om voor te lezen!