De verliefde juf wordt spion
Juf Fenna is een hippe juf. Ze houdt schuimparty’s in de klas, betrekt haar leerlingen bij haar zoektocht naar een lief en maakt van hen zelfs spionnen. Niet meteen een erg geloofwaardige insteek, maar zeker de droom van kinderen met een saaie juf of meester. De zoektocht naar een lief evenals naar ontsnapte muizen is de rode draad van het verhaal. Tijdens een klasgesprek vertelt Milos dat hij graag huisdieren zou hebben. Omdat zijn ouders een restaurant uitbaten, is dit echter onmogelijk. Daar brengt zijn klasgenootje, Joni, verandering in. Ze geeft hem drie muizen cadeau, maar die weten zo goed als meteen te ontsnappen. Muizen die rondlopen in een restaurant is een regelrechte ramp. Het restaurant moet zelfs sluiten. Milos en Joni doen er alles aan om de drie muizen terug te vangen. Ook willen ze de recensente, Keet Staal, ervan overtuigen dat het hele muizenverhaal niets te maken heeft met een gebrek aan hygiëne in het restaurant.
In de korte hoofdstukken wisselen de ene en de andere zoektocht elkaar af. Juf Fenna zoekt een lief. Op een selfie die ze in de klas toont, is een schaduw te zien en die brengt de juf helemaal in de war. In een ware spionnenstijl gaat de klas op zoek naar haar geheime liefde. Joni en Milos maken van de gelegenheid gebruik om ook Keet Staal op te sporen, want die blijkt onvindbaar (in tegenstelling tot de ondertussen gevangen muizen). Het lijkt er een hele tijd op dat meester Kris wel eens de geheime liefde van juf Fenna zou kunnen zijn. In de speurtocht duikt hij immers steeds toevallig op. Tot plots een ander mogelijk lief verschijnt. Geen man dit keer, maar wel ... Keet Staal. Joni en Milos leggen haar het hele muizenverhaal uit en de reputatie van het restaurant wordt in ere hersteld. Uit het niets wordt juf Fenna verliefd op de tandarts. Tenminste, dat denkt ze. En hoe zit het met Joni en Milos?
De twee rode draden in het verhaal zijn eerder chaotisch uitgewerkt. Sommige wendingen in de plot zijn bruusk waardoor de opgebouwde spanning in geen tijd verdwijnt. De illustraties passen bij de tekst en de kaft nodigt kinderen uit om het boek te lezen. De taal is eenvoudig en de hoofdstukken zijn kort, maar aandachtig zijn, is de boodschap. Zeker op het einde waar de twee verhaallijnen door elkaar lopen.