In het kader van een project voor moeilijk opvoedbare jongeren wordt Matt geplaatst bij mevrouw Duiverell, ergens in de middle of nowhere, in York. Al op zeer jonge leeftijd wist Matt dat hij anders was, en dit gevoel wordt alleen nog maar versterkt. Er is iets vreemds aan de hand in Klein Maluwe. Hij gaat op onderzoek uit en stuit op een verschrikkelijk geheim: kwade krachten willen de Ravenpoort openen, om zo het ergste kwaad weer in de wereld te brengen. Lang geleden werd dit Kwaad verslagen door vijf kinderen, maar nu proberen duivelsaanbidders het weer tot leven te wekken, diep in het bos, in het hart van York waar heksen en tovenarij al eeuwen lang heersen. Tot zijn grote ontzetting ontdekt Matt dat zijn aanwezigheid in Klein Maluwe geen toeval is, maar dat voor hem een bijzondere rol weggelegd is in het tot leven wekken van het Kwaad. In dit bloedstollende en onheilspellende verhaal trekt Anthony Horowitz alle registers open. Spannend van begin tot eind, is dit boek als een rit op een wilde rollercoaster: het verhaal stuwt vooruit, de actie, horror en avontuur zijn alomtegenwoordig. Qua opbouw vertoont dit verhaal – net zoals ook vele andere boeken van deze auteur – veel gelijkenissen met een filmscenario. Elk hoofdstuk eindigt op een zodanige manier, dat je het boek niet kan wegleggen, want je wil weten hoe het verder gaat. ‘Ravenpoort’ is eigenlijk een herwerking van ‘Kernenergie voor de duivel’ het eerste boek uit de reeks ‘Pentagram’ ,een reeks van vijf verhalen over paranormaal begaafde jongeren die het opnemen tegen de Ouden, (kwade geesten die door de duivelspoort werden uitgedreven en die nu de wereld proberen te vernietigen). In zijn ‘Woord Vooraf’ vertelt Horowitz dat hij deze horror/fantasycyclus nooit heeft kunnen afwerken, omwille van juridische redenen. Nu die van de baan zijn, heeft hij de draad weer opgenomen, niet echter zonder alles te herschrijven. Goede wijn behoeft verder weinig krans. Horowitz kan schrijven, dat hoeft niet meer herhaald. En bij het lezen van dit fantastische verhaal, valt het eens te meer op waar heel wat andere auteurs de mosterd halen.